مقره اتکایی چیست؟

مقره‌ اتکایی نوعی از انواع مقره است که شکل استوانه‌ای داشته و روی سطح آن فرورفتگی‌ها و برآمدگی‌هایی وجود دارد. مقره اتکایی مسیری است که جریان برق را عبور نمی‌دهد. نام دیگر این مقره‌ها، مقره ایستگاه است. مقره‌های اتکایی باید بسیار مقاوم باشند. جنس آن‌ها معمولاً چینی است. مقره‌های اتکایی در انواع مختلفی ساخته می‌شوند که هرکدام از آن‌ها نیز متناسب با کاربرد و قدرتی که در محافظت دارند، به انواعی تقسیم می‌شوند. این مقره‌ها از نظر ساخت می‌توانند به‌صورت توپر یا توخالی باشند. استقامت مکانیکی و الکتریکی در برابر سوراخ شدن در نوع توپر این مقره بیشتر از نوع توخالی است. مقره الکتریکی در نقش مانعی در برابر جریان‌های ناخواسته به زمین در سیستم‌های قدرت عمل می‌کند. اهمیت مقره در سیستم‌های الکتریکی غیر قابل انکار است. مقره به‌عنوان مسیر مقاومتی است که عبور جریان در آن وجود اتفاق نمی‌افتد.

در سیستم انتقال و توزیع، هادی‌های هوایی عموماً روی دکل‌ها یا تیرها قرار می‌گیرند. ساخت مقره‌های پست امروزی اغلب به شکل توپر صورت می‌گیرد. در مواقعی که مقره باید متحمل نیروی مکانیکی بیشتری باشد، از نوع توخالی بهره می‌گیرند. با این حال از گاز خشک ازت نیز برای افزایش استقامت الکتریکی مقره اتکایی استفاده می‌شود. از مقره‌های اتکایی در دکل‌ها و تیرهای برق استفاده می‌کنند. این کاربرد مانع از انتقال جریان ناخواسته برق به زمین و بدنه دکل و تیر برق می‌شود. کاربرد مقره‌های اتکایی در پست‌های فشارقوی، به‌منظور نگهداری شین‌های فشارقوی بر روی پایه‌های بتنی است و شیار بالایی مقره محل بسته‌شدن شین‌های فشارقوی است. کاربرد دیگر این نوع مقره‌ها در تابلوهای فشارقوی است. مواد به کار رفته در تولید مقره‌های اتکایی باید ویژگی‌هایی داشته باشد. برای مثال استحکام دی‌الکتریک، مقاومت مکانیکی بالا و حفظ یک‌دستی سطح داخلی و بیرونی مقره از جمله این ویژگی‌ها است.